در ادامه بحث قبل راجع به مواد و انواع آن امشب دو گروه ديگر را با هم مرور مي كنيم:
 محركها چه هستند؟داروهايي هستند كه براي افزايش هوشياري بيماران، برطرف كردن خستگي ايجاد احساس قدرت و قاطعيت بيشتر در بيماران به كار مي‌رود. به خاطر تأثيرات نشاط‌آور آن در رفع احساس خمودگي ناشي از مصرف الكل يا آرام‌بخش‌ها نيز به كار مي‌رود.
 اثرات احتمالي
افزايش ضربان قلب و تنفس، بالابردن فشار خون، مردمكهاي گشاد شده و كاهش اشتها، مقادير بالاتر از حد مجاز ممكن است ضربان نامنظم قلب، عدم هماهنگي در اعضاء، كلاپس عروقي، تعريق زياد، اختلال بينايي، سرگيجه، بي‌قراري، اضطراب و توهم ايجاد كند.
 علائم مصرف بيش از حد
بي‌قراري، افزايش دماي بدن، توهم ، تشنج، مرگ احتمالي
 علائم محروميت:
بي‌احساسي، دوره‌هاي طولاني خواب، بي‌قراري، افسردگي، عدم آگاهي به زمان و مكان
 علائم سوء مصرف احتمالي
ـ فعاليت بيش از حد، تكلم بيش از حد، بي‌قراري، عصبانيت
ـ افزايش فشار خون يا ضربان قلب، مردمكهاي گشاده شده
ـ دوره‌هاي طولاني بي‌خوابي و بي‌غذايي
ـ سرخوشي (Euphoria)

 توهم‌زاها چه هستند؟
ـ داروهايي هستند كه تغييرات رفتاري ايجاد مي‌كنند و اكثراً اين تغييرات چند‌گانه و نمادي هستند.
ـ مورد مصرف اثبات شده پزشكي ندارند ولي بعضي تأثيرات بلوك حس درد دارند.
ـ “Designer Drugs” براي تقليد از داروهاي غيرقانوني ساخته شده‌اند و معمولآً اثرات آنها چندين برابر قوي‌تر از داروهاي اصلي مي‌باشد.
 اثرات احتمالي:
ـ تغيير در احساسات (سريع، فوري و در مدت طولاني پس از مصرف)
ـ استفاده مزمن باعث ايجاد مشكلات و مسائل دايمي مي‌شود نظير: افسردگي، رفتارهاي خشونت‌آميز، اضطراب، اختلال در درك زمان
ـ مقادير بالا مي‌تواند باعث تشنج، كوما ،نارسايي فلب(Heart failure) ونارسايي ريه( Lung failure) و تخريب عروق مغزي شود.
ـ ممكن است باعث توهم و يا خواب‌آلودگي، گيجي، شك، اضطراب و عدم كنترل تكانه‌ها بشود.
ـ تأثيرات تأخيري فلاش بك مي‌تواند مدتها پس از مصرف رخ بدهد.
ـ حتي يك بار مصرف اين داروها مي‌تواند باعث ايجاد صدمات غيرقابل برگشت مغزي شود.
 علائم مصرف بيش از حد:
-سايكوز، كما، مرگ
 علائم محروميت:
- سندرم شناخته شده محروميت وجود ندارد.
 علائم احتمالي سوء مصرف:
ـ تغييرات دوگانه در خلق و رفتار، فرد ممكن است مرتب بنشيند و خم شود و يافرد ممكن است به شدت ترسيده باشد.
ـ لرز، تنفس نامنظم، تعريق، لرزش دستها
ـ تغيير در درك نور، شنوايي، لمس، بويايي و زمان
ـ افزايش فشار خون، قند خون و ضربان نبض