سلام در ابتدا روز جهاني معلولين را به تمامي اين دوستاني كه اگر چه قادر بحركت نيستند ولي روحشان هميشه در حركت ودلشان جاي صفا وصميمت مي باشد. با اينكه نميبينند هميشه زييايهايي را در در ديده بصيرت خود ميبينند. بااينكه نمي شنوند هميشه نجواي خدواندي در گوش خود دراند تبريك عرض مكنم. اميدورام تمامي ما كه فكر ميكنيم سالم هستيم هميشه اين را بدانيم كه با ناتواني يك قدم بيشتر فاطله نداريم . يكبار فكر كنيم كه اگر در اثر يك حادث دچار قطع نخاع شويم و يا بينائي خود را ازدست دهيم چگونه بايد زندگي كنيم . پس بيائيم جامعه خود گونه اي تربيت كنيم تا:
- به معلولين بيشتر احترام بگذاريم.

- محيط آرام برايشان ايجاد كنيم.

- به حقوق آنان را احترام بگذاريم.

- سد ها را از راه آنها برداريم.

- بگذرايم خودشان در مورد مسائلشان تصميم بگيرند و د رجامعه مشاركت داشته باشند.