قربانی بعدی کیست؟
جايي برای بيان ديدگاه ها ، اخبار ، اطلاعات و دانستنی ها در مورد توانبخشی در ايران و جهان
,img src="http://www.iran-emrooz.net/image/Syna_maelulin.jpg">
Audio Library in Persian "كتابخانه گويا در اينترنت "
فکر می کنم که سال 1380 بود که بالاخره اصرار زیاد من به سرکار خانم دکتر میرفتاح موثر واقع شد و ایشان به همراه عده ای دیگر از دوستان ضایعه نخاعی اولین انجمن ضایعات نخاعی در کشور را به صورت مسقل راه اندازی کردند. راه سخت و ناهمواری طی شد و علیرغم اینکه مدت زیادی است ایشان در ایران حضور ندارند ولی دوستانشان در این مسیر پایمردی - البته اکثریت آنان که در این راه پای فشردند ، خانم هستند - کردند و امروز که در جلسه هیات امنا انجمن شرکت کردم ، خداوند را شکر نمودم که آن نهال نوپا امروز درخت تنومندی شده است و انشاالله سالیان سال برای دوستان ضایعه نخاعی باقی خواهد ماند. گزارش امروز هیات مدیره به هیات امناء که در مورد فعالیت های سال 83 بود ، سرشار از اقداماتی بود که به جرات می گویم برای من مقایسه آن با فعالیتهای که در همان زمان که در بهزیستی فعالیت داشتم ، امکان پذیر نبود. این موضوع زمانی اهمیت پیدا می کند که به مشکلات ایاب و ذهاب ویژه ای که این دوستان دارند توجه کنیم و نیز اینکه عده ای از آنان شاغل هم هستند. خوشبختانه با کمکی که افراد خیر کرده اند و تلاش وصف ناپذیر تک تک دوستان ، ساختمانی برای انجمن خریداری شده است که دغدغه مکان انجمن را برای مدتی طولانی رفع نموده است مگر آنکه در سالهای آتی با توجه به ایده های جدید و گسترده ای که دارند نیاز به گسترش فضا احساس شود.
بعد از فاجعه مسجد ارک به اعتقاد من فاجعه مهمی دیگری خود را نشان داد و آن فقدان ظرفیت بیمارستانی تخصصی در زمینه سوختگی بود. تنها بیمارستان سوختگی پایتخت (شهید مطهری) که خود بیماری جندین ساله و مزمن است نه تنها نتوانست به خوبی از عهده سرویس دهی برآید بلکه بسیاری از ضعف هایش رخ نمود. آن روزها خیلی ها سینه چاک دادند که باید چه کرد و ... اما شاید تنها دولت بود که به همت جناب آقای دکتر عارف به مدد بیمارستان و دانشگاه ما که می باید یک تنه به تمام کشور در زمینه بیماران سوخته سرویس دهد. کمک های دولت منحصر شد به 400 میلیون تومان و 500 هزار دلار کمک ارزی که بخشی از ریال آن هم باید توسط دانشگاه تامین می شد. به هرشکل با تلاش زیاد این اعتبار تامین و قرار شد برای جبران هزینه ای بیمارستان در آن ایام و نیز هزینه ای ضروری و پرداخت پاداش تشویقی برای همکاران آنجا که بواقع تلاشی شبانه روزی در آن روزها بعمل آوردند، هزینه شود که این چنین هم کردیم. هفته گذشته از خبرگزاری فارس تماسی داشتندکه چه شده است و چرا پول کمک به مصدومان ارک که دولت به شما داده است نمی پردارید . برایشان توضیحاتی دادم که در این صفحه می توانید بخوانید. دیروز در برخی روزنامه ها به صورتی ناقص چاپ شده بود. البته در متن اصلی اشکالات کمتر است و لی به هرصورت همه آنچه گفته ام نیست و برخی سوءبرداشت ها هم دراد که بماند تا بعد....